Θεατρική παράσταση  με το έργο

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ  

Το έργο του Γιάννη Γεωργακάκη «Αγριελιά» συγκεντρώνει δύο δυσεύρετα πλεονεκτήματα : το υγιές και εκλεπτυσμένο χιούμορ και τον διδακτικό χαρακτήρα.

Είναι δύσκολο να γραφτεί ένα θεατρικό έργο που να επιμορφώνει χωρίς να πλατειάζει και χωρίς να γίνεται «βαρετό». Η «Αγριελιά», βασισμένη στο εξαιρετικό εύρημα να χρησιμοποιήσει τον Καραγκιόζη και την παρέα του σαν αντιπροσωπευτικούς χαρακτήρες νεοελλήνων, κάνει μια πλήρη αναδρομή στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων δίνοντας πληροφορίες και ιστορικές γνώσεις για ένα θέμα που κινδυνεύει να παραμορφωθεί από την πλουραλιστική παραπληροφόρηση της εποχής μας.

Εν όψει των επικείμενων Ολυμπιακών στην Αθήνα είναι εξαιρετικά θετικό να ακουστεί μια φωνή που να υπενθυμίζει ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν πρωταρχικά ένας θεσμός ηθικού χαρακτήρα και επιβράβευε όχι μόνο την ικανότητα αλλά  και το ήθος των αθλητών.  

Ξεκινήσαμε το πείραμα της παράστασης με τα ΤΕΕ Ευόσμου ακριβώς γιατί όλοι οι προαναφερθέντες λόγοι ήταν για μας σημαντικοί. Κι έτσι, ακολουθώντας ένα σενάριο που μιλά για την διαδρομή του πιο εκπληκτικού θεσμού που το ανθρώπινο πνεύμα κατάφερε να καθιερώσει, συναντήσαμε ένα άλλο εκπληκτικό ταξίδι που προτείνει  ένα άλλο μοναδικό εφεύρημα της αρχαίας Ελλάδας  : το δράμα, ή όπως κοινά πια το ονομάζουμε το θέατρο.

Τι εννοούμε με την λέξη «θέατρο» όμως; Όχι βέβαια το «θέαμα», γιατί αυτό περιορίζεται στην διασκέδαση. Το «θέατρο» είναι μία πράξη (ένα «δράμα»- εκ του «δράσις» και «δρώ»), που χρησιμοποιώντας τους ηθοποιούς, καταφέρνει να ενσταλάξει στην ψυχή και στο μυαλό των θεατών μια ηθική νομοτέλεια και μια ψυχική κάθαρση. Και για να επιτευχθεί ένας τόσο δύσκολος στόχος απαιτείται από το κύριο εκτελεστικό όργανο της θεατρικής πράξης, δηλαδή από τον ηθοποιό, επίπονη προσπάθεια , πνευματικός και σωματικός μόχθος. Γιατί ο ηθοποιός δεν είναι απλά κάποιος που παπαγαλίζει ένα κείμενο που αποστήθισε, αλλά ο άνθρωπος που είναι επιφορτισμένος με την βαριά ευθύνη να μεταδώσει στον θεατή το νόημα των όσων το έργο διαπραγματεύεται.

Τα νέα παιδιά που παίρνουν μέρος σ’ αυτήν την παράσταση ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν  ένα δύσκολο αγώνα, να αφομοιώσουν μια θεατρική παιδεία λόγου και σωματικής δράσης άγνωστης γι’ αυτούς , την λογική μιας πειθαρχίας και μιας συλλογικότητας που δύσκολα απαντάται στις μέρες μας, την μεθοδολογία του αυτοσχεδιασμού- που απαιτεί την εμβάθυνση στον ίδιο τον εαυτό μας- και το κουράγιο της πρότασης και της έκθεσης. Όλα αυτά σε πολύ λίγο καιρό, αν σκεφθεί κανείς ότι και για έναν επαγγελματικό θίασο ακόμα θα απαιτούνταν το λιγότερο τρεις μήνες συνεχούς και πολύωρης δουλειάς.

Το αποτέλεσμα πιστεύω ότι δικαιώνει τον αγώνα και ελπίζω να εκτιμηθεί η δουλειά που έγινε από όλους τους συντελεστές, γιατί όλοι πίστεψαν ολόψυχα σ’ αυτήν την προσπάθεια και έκαναν δυνατά πράγματα που μερικές φορές έμοιαζαν αδύνατα.

Τάνια Κίτσου

Αφίσα Εκδήλωσης 

Πρόσκληση Εκδήλωσης 

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Η δράση που επιλέξαμε για την εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος Ολυμπιακή Παιδεία του ΥΠΕΠΘ, είναι μια θεατρική παράσταση με τίτλο «Η ΑΓΡΙΕΛΙΑ», που μας παραχώρησε ο κος Ι.Ε. Γεωργακάκης. Το θεατρικό έργο έχει θέμα την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων από το 776 π.χ. μέχρι σήμερα.  

Στόχοι της δράσης μας ήταν:

•  Ευαισθητοποίηση των μαθητών για τη διαμόρφωση προτύπων συμπεριφοράς σύμφωνα με τις διαχρονικές αξίες του Ολυμπισμού.

•  Ανάδειξη ιστορικών στοιχείων των Ολυμπιακών Αγώνων από το 776 π.χ. μέχρι και σήμερα.

•  Αισθητική καλλιέργεια και διεύρυνση των πνευματικών δυνατοτήτων των μαθητών.

•  Κοινωνικοποίηση των μαθητών και συλλογική λειτουργία μέσα από  την πραγματοποίηση της θεατρικής παράστασης.  

Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ

Οι πρόβες πραγματοποιούνταν δύο φορές την εβδομάδα, εντός ωρολογίου προγράμματος.